Kıymet Çağlar, Pınar Çetinay Aydın, Nazan Aydın
Bakırköy Prof. Dr. Mazhar Osman Ruh Sağlığı ve Sinir Hastalıkları Eğitim Araştırma Hastanesi

AMAÇ: Multipl sklerozu olan (MS) hastalarda yaşamboyu bipolar bozukluk prevalansı normal toplumdan daha yüksek orandadır. İnterferon(IF) beta, MS tedavisinde kullanılan ajanlardan biridir. MS’un yol açabildiği emosyonel semptomlar dışında IF kullanımı affektif semptomlara neden olabilir. Çoğunlukla depresif belirtiler gözlenmekle birlikte manik ve psikotik belirtilere de neden olabilir. MS’a affektif semptomların eşlik etme olasılığının yüksekliği, tedavide verilen IF’un depresif ya da manik semptomlara yol açabilme riski, IF tedavisine antidepresan, steroid eklenmesi, hatta IF ve hipotiroidi birlikteliği gibi psikiyatrik bozuklukların ortaya çıkma olasılığını oldukça arttıran risk faktörlerine sahip bir hasta sunularak MS, IF, affektif semptomlar ve tedavi güçlüğüne dikkat çekmek amaçlanmıştır.
 

OLGU: 27 yaşında kadın hasta. Yakınları tarafından acil psikiyatri servisine getirilen hastanın son bir haftadır uykusunda azalma, gülme, çok ve hızlı konuşma, para harcama miktarında artış, türbanlıyken başını açma şeklinde davranışlarının olduğu öğrenildi, bipolar bozukluk manik epizod ön tanısı ile kliniğimize yatışı yapıldı. Ruhsal durum muayenesinde konuşma hız ve miktarinda artış, eleve duygulanım, öforik duygudurum, fikir uçuşmalarının olması pozitif bulgulardı. Hastanın öyküsünde geçirilmiş hipomanik ya da manik epizod öyküsü yoktu. 2012’de MS tanısı alan hastanın IF β kullandığı öğrenildi. Hastaya bir yıl önce hafif depresif belirtiler ve kas ağrıları nedeniyle duloksetin 30 mg/g başlandığı, iki hafta önce 60 mg/g olarak dozunun arttırıldığı belirtildi. Rutin tetkiklerinde TSH yüksekliği, T4, T3 düşüklüğü nedeniyle levotiroksin 50 mcg/g, manik epizod semptomları için olanzapin 15 mg/g başlandı. IF β tedavisine devam edildi. Duloksetin kesildi. Olanzapin başlandıktan bir hafta sonra semptomları oldukça yatıştı.
 

TARTIŞMA: Bizim hastamızın IF β kullanması, yakın zamanda duloksetin dozunun arttırılması, tedaviye steroid eklenmesi, hipotiroidi saptanması gibi birçok risk faktörü bir arada olduğundan manik kaymanın kesin sebebi bilinememektedir, belki de hepsinin birlikteliği yol açmış olabilir. MS’lu hastalarda affektif semptomların yüksek oranda görülmesi, IF’un olası affektif semptomlara yol açması, bunun tedavisine yönelik eklenecek antidepresanların manik kaymaya sebep olabileceği gibi olasılıklar MS’a eşlik eden psikiyatrik belirtilerin tedavisini güçleştirmekte ve dikkatli olmayı gerektirmektedir.