Amaç: Türkiye’deki diş kliniklerinde Hg düzeyleri ve kişisel maruz kalma ölçümlerini yapmak ve diş hastanesi personelinde Merkezi Sinir Sistemi (MSS) üzerinde olası olumsuz etkileri değerlendirmektir.

Çalışma yeri: Erzurum, Türkiye’de 5 diş kliniği (1’i özel, 4’ü kamu).

Materyaller ve yöntemler: Hg buharına maruz kalan 43 diş hastanesi çalışanı incelendi ve bilinen Hg maruziyeti olmayan 43 hastane çalışanı kontrol grubu olarak rol aldı. Plazma ve idrardaki Hg konsantrasyonları atomik absorpsiyon spektrofotometri ile analiz edildi. Merkezi Sinir Sistemi (MSS) üzerinde olası etkiler, nöropsikolojik testler (Wechsler Bellek Ölçeği-Revize Hali (WMS-R) ve Sözel Bellek Süreçleri Testi (SBST) ve hastane çalışanları tarafından doldurulan iki anket (Semptom Kontrol Listesi-90-Revize Hali) (SCL-90-R) ve Beck Depresyon Envanteri (BDI) ile belirlenmeye çalışılmıştır.

Bulgular: Diş hastanesi personel grubu kontrol grubuna göre daha yüksek tam kan (B-Hg) ve idrar (U-Hg) Hg değerlerine sahiptir. Ortalama B-Hg değeri 2,18 nmol/l ve U-Hg değeri 1,17 nmol/mmol kreatinin idi. U-Hg, mantıksal bellek (WMS-R testinde) ve toplam tutma puanı (VTMP testinde) ile ters orantı gösterdi ve Anksiyete ve Psikotizmin artan puanlarıyla (SCL-90-R’de) doğru orantı gösterdi. Sonuç: Bu bulgular, düşük Hg maruziyetinin uzun dönem sonuçlarını göstermektedir. Dişhekimliğinde toksik etkileri azaltmak için, tüm diş sağlığı çalışanları tarafından uygun Hg hijyeni uygulanmalıdır.