Arka plan ve amaçlar: Görsel yolaklar evrenden en rasyonel bilgileri alarak bunları beyne entegre ettikleri için beynin en büyük ve en önemli bölümüdür. Doğal yaşam hayvanların fonksiyonları üzerinde son derece muhteşem bir üretken etkiye sahiptir. Bu amaçla erkek yaban tavşanlarının sinirsel bölgeleri ile ilgili görsel yolaklar incelenmiştir.

Yöntemler: On yaban tavşanı dağlardan yakalanmış ve on laboratuvar tavşanı hayvan laboratuvarından temin edilmiştir. Ağırlıklar, gözbebeği çapları, gözbebeğinin ışığa tepkisi, retinanın akson-nöron yoğunluklarının rakamsal değerleri, optik sinirler, siliyer sinir düğümü, görsel kortekslerin yüzey alanları ve hacim değerleri ve hipokampüsleri steorolojik yöntemlerle tahmin edilmiştir. Sonuçlar Mann Witney-U testi ile analiz edilmiştir. P<0.005 anlamlı olarak kabul edilmiştir.

Bulgular: Yaban tavşanları ile ilgili bulgular laboratuvar tavşanları ile karşılaştırmalı olarak verilmiştir: Gözbebeği tepkileri oküler tomografi cihazları ile analiz edilmiştir (Şekil-1). Yaşlılarda bu oran 3.5-3.5; vücut ağırlığı: 3.94-4.5; göz kırpma süreleri: 5msn-9 msn; ışık altında gözbebeği çapları: 6300μ-8200μ (Şekil-1); retinadaki nöron sayıları: 252.400/mm2-228.200/mm2, optik sinir çapları: 1.4mm-1,1mm, optik sinir doku yoğunluğu: 257.800/mm2-231.000/mm2 (Şekil-2), siliyer sinir düğümü nöron yoğunlukları: 9.540/mm3-6.852/mm3; görsel korteksin nöron yoğunluğu: 44.000/mm3-39.000/mm3; görsel korteksin yüzey alan değerleri: 41mm2-37.4 mm2 ve bunların hacimleri 136 mm3-122 mm3 (Şekil-3) olarak tahmin edilmiştir. Ayrıca laboratuvar hayvanlarının optik yolaklarında belli ölçüde nörolojik dejeneratif değişiklikler görülmüştür (Şekil-4).

Sonuç: Yaban hayvanlarında retinadan oksipital kortekse giden görsel yolakları daha gelişmiş ve daha işlevseldir. Doğal yaşamda en önemli bilgileri alan ve entegre eden bir sinir ağına sahip olmak gereklidir.