Arka plan: Sağlık çalışanları arasında psikiyatrik hastalıklara karşı negatif tutumlar yaygın olmakla birlikte Türkiye’de tıp eğitiminin öğrencilerin tutumları üzerine etkileri hakkında az bir bilgi mevcuttur. Bu çalışma, depresyondaki bir insana karşı tıp öğrencilerinin sosyal mesafesi üzerine tıp eğitiminin etkisini değerlendirmeyi amaçlamaktadır.
Yöntemler: Tıp öğrencileri diğer iki öğrenci grubu ile karşılaştırılmaktadır. Veriler 2004 yılında; sosyo-demografik değişkenler, depresyon olgu örneği içeren bir anket ve Sosyal Mesafe Ölçeği kullanılarak toplanmıştır.
Sonuçlar: Ankete toplam 649 öğrenci katılım göstermiştir. Halk eğitim merkezlerindeki öğrenciler ile kıyaslandığında tıp fakültesi öğrencilerinin depresyondaki bir insana karşı daha fazla sosyal mesafe koyma eğiliminde oldukları saptanmıştır. Birinci sınıf fakülte öğrencileri de halk eğitim merkezlerindeki öğrencilerden daha fazla sosyal mesafe skorları almışlardır. Fakülteler ve yıllar arasındaki farklılıklar istatiksel olarak anlamlı bulunmadı. Birinci sınıf öğrencilerinin çoğu olguyu ‘‘bazı problemleri olan bir insan’’ şeklinde tanımlarken son sınıf fakülte öğrencileri ‘’hastalığı olan bir insan’’ şeklinde tanımlamışlardır. Kişinin prognozu hakkında iyimserlik fakülte öğrencilerinin yıllarına göre değişmemektedir. Hastane yatışının gerekli olduğunu belirten öğrenci yüzdesi altıncı sınıf öğrencilerinde birinci sınıf öğrencilerine göre daha fazladır. Öğrencilerin yaklaşık yarısı kadarı kişi ile iletişim kurma açısından rahatsızlık hissettiklerini bildirdiler.
Sonuç: Çalışmamız, güncel tıp eğitiminin öğrencilerin depresyondaki bir kişiye karşı koydukları sosyal mesafeyi kayda değer ölçüde etkilemediği hipotezini desteklemektedir.