AMAÇ: Madde Kullanım Bozukluğunun (MKB) sağlık ve iyi hissetme üzerine önemli etkileri vardır. Madde Kullanım Bozukluğunda genetik faktörlerin rolü olduğu bilinmektedir. Bu araştırmanın amacı, bir Türk örnekleminde, esrar ve/veya sentetik esrar bağımlılığı için DNA tamir genlerinin bir risk faktörü olup olmadığını incelemektir.
YÖNTEM: Toplamda, esrar ve/veya sentetik esrar bağımlılığı olan 131 hasta ve 70 sağlıklı kontrol bu vaka-kontrol çalışmasına dahil edildi. XRCC1 codon 399 (rs25487) ve XRCC4 G1394 T (rs6869366) ve XPD (rs13181) varyantları plimeraz zincir reaksiyonu-sınırlayıcı parça uzunluğu polimorfizm tayini (PCR-RFLP) ile incelendi.
BULGULAR: XRCC1 rs25487 GG genotipi ve G alleli hasta grubunda kontrollere kıyasla önemli oranda düşüktü (p = 0.005; p = 0.002, sırasıyla). XRCC4 rs6869366 TT genotype ve T alleli hasta grubunda kontrollere kıyasla daha sıktı (p = 0.001, p = 0.001, respectively). XPD rs13181 Lys/Gln olan hastaların kontrollere kıyasla esrar bağımlılığı için önemli oranda daha yüksek riske sahip olduğu bulundu (p = 0.00). XPD rs13181 Gln/Gln genotypini taşıyan kişiler esrar bağımlılığı için 2.2 kat daha fazla artmış riske sahiptiler (p = 0.010).
SONUÇ: Bu çalışma ile DNA tamir geni varyantlarının, MKB na bireysel yatkınlığı değiştirebilirliğini ilk olarak ortaya koymuş olduk. Bu gözlem, araştırmacılara gelecek çalışmalarında esrar ve/veya sentetik esrar bağımlılığının etiyopatogenezinde önemli rolü olabilecek yeni aday genlerin araştırılması konusunda ilgi uyandırabilir.