Bu çalışmanın amacı, hastane personelinin majör akıl hastalıkları olan şizofreni ve depresyona yönelik tutumlarını incelemektir. Tüm hastane personeli arasında olumsuz tutumlar yaygındı ve akademisyenler, uzman doktorlar ile hemşireler arasında daha da yaygındı. Tutum değişikliklerinin nedenleri tartışıldı.
Arka plan: Hastane personelinin tutumu kabul, erken tanı ve tedavi ile akıl hastalarının rehabilitasyon süreci için önemlidir.
Amaçlar: Bu çalışmanın temel amacı, hastane çalışanlarının şizofreni ve depresyon hakkındaki bilgi ve tutumlarını araştırmak ve karşılaştırmaktır.
Yöntemler: 2001 yılında bir üniversite hastanesinde toplam 160 hastane personeline (40 akademisyen, 40 uzman doktor, 40 hemşire ve 40 yardımcı personel) anket uygulandı. Anket, sosyo-demografik bilgiler, birer kurgusal şizofreni ve depresyon hastasının sunumu , sosyal mesafe ve algılanan yük ile ilgili sorular, akıl hastalığının tanınması, hastaneye yatış, hastalığın seyri ve sonucu ile ve hastanın kime başvurması ve nereye yatırılması gerektiği ile ilgili soru ve maddeleri içeriyordu.
Bulgular: Akademisyenler, uzman doktorlar ve hemşirelerin şizofreni ve depresyon hakkında yeterli bilgiye sahip olmalarına rağmen, akıl hastalarına yönelik olumsuz tutumlarının sıklığı, sağlık eğitimi almamış ve daha az eğitimli hastane çalışanlarına göre daha fazladır.
Sonuç: Bu farkın, tıp eğitim sisteminin olumsuz etkilerinin bir sonucu olabileceği yorumlanmıştır.