Amaçlar: Gebelikte hormonsal ve psikolojik değişikliklerin eşlik ettiği depresif bozukluk gerek anne gerekse bebek için olumsuz etkilere ve istenmeyen sonuçların ortaya çıkmasına neden olabilir. Bu nedenlerle erken teşhis ve tedavi için gebe kadınların kültürel bağlamı içerisinde depresyon risk faktörlerinin ve belirtilerinin belirlenmesi önemlidir. Bu araştırmada, amacımız gebeliğinin ilk üç aylık döneminde olan kadınlarda depresif bozuklukların risk faktörlerinin ve belirtilerinin belirlenmesidir.
Yöntemler: Gebeliklerinin ilk üç ayında olan 463 kadın bu araştırma için rasgele seçilmiştir. Hastalar DSM-IV (SCID) için Yapılandırılmış Klinik Görüşme ile depresyon için taranmıştır. Depresif bozukluk tanısı konan gebe kadınlara Hamilton Depresyon Ölçeği, Global işlevsellik Değerlendirme Ölçeği, Kısa Yetiyitimi Anketi ve Türk toplumu için geliştirilmiş olan Algılanan Sosyal Destek Ölçeği uygulanmıştır. Depresif bozukluklarla ilgili risk faktörlerini belirlemek için sosyodemografik bir bilgi dosyası her bir kadın için doldurulmuştur.
Bulgular: Bu araştırmada depresif bozukluklarla birlikte görüldüğü tespit edilen risk faktörleri eğitim düzeyi, düşük gelir düzeyi, erken evlenme, erken hamilelik, düşük yapma geçmişi, eşin eğitim düzeyinin düşük olması ve şiddete maruz kalmadır. Geçmişteki ruhsal hastalıklar, önceki hamilelikte ruhsal hastalık geçmişi, eşin işsiz olması, mevcut gebelikte şiddete maruz kalma ve istenmeyen gebelikler gebeliğin ilk üç ayındaki depresif bozukluk belirtileri olarak tespit edilmiştir.
Sonuç: Gebe nüfusunda depresyonu önlemenin ilk adımı risk altındaki kadınların belirlenmesidir. Risk altındaki gebe kadınların gebeliklerinin ilk üç aylık döneminde belirlenmesi ve erken tedavi gerek anne gerekse bebek açısından potansiyel riskleri azaltacaktır. Gebe kadınlarla ilgili erken teşhis ve tedavi ile ilgili olarak, ülkemizde uzmanlar tarafından uygulanacak tarama programlarının başlatılması faydalı olacaktır.