Geçmişi: Serebral yağ embolisi yoğun bakım ünitelerinde önemli bir sorundur ve tedavi yöntemleri oldukça tartışmalıdır. Serebral yağ embolisinin, kemik iliği parçalarının beyne taşınmasından kaynaklandığı düşünülmektedir. Bununla birlikte, bu makalenin yazarları, pulmoner arter oklüzyonu nedeniyle kemik iliği parçaları alveolar duvar tahribine neden olmadıkça serebral yağ embolisinin mümkün olmadığını gözlemlemişlerdir. Bu koşullar altında hasta sağkalımını artırmak için torasik kanal ligasyonu şarttır. Bu çalışmadaki amaç akciğer hasarında serebral yağ embolisinde torasik kanal ligasyonunun önleyici bir rol oynayıp oynamadığını araştırmaktır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 20 erkek melez tavşanda (n = 20) göğüs duvarı travması ile pulmoner kontüzyon oluşturuldu ve yarısına (n = 10) torasik kanal ligasyonu uygulandı. Prosedürden on gün sonra, tüm tavşanlar kesildi. Dondurulmuş kesit yöntemiyle beyin örnekleri alındı, Sudan Boyası ile boyandı ve mikroskobik olarak incelendi.
Bulgular: Dondurulmuş beyin kesitlerinde merkezi serebral arterlerin ikisinde de yağ parçacıkların tıkadığı dal sayısı, ligate edilmiş gruptaki (GII) iki hayvanda 4,7 ± 2,45 ile karşılaştırıldığında ligate edilmemiş gruptaki (GI) sekiz hayvanda 15,5 ± 3,02’ydi. Orta serebral arterlerdeki tıkanmış dalların sayısı GI’de GII’den dikkate değer ölçüde daha yüksekti (p <0,001).
Sonuç: İki merkezi serebral arterdeki lipid parçacıkları tarafından tıkanmış dalların sayısı, ligate edilmemiş hayvanlarda ligate edilmiş hayvanlardakinden daha fazladır. Torasik travma vakalarında torasik kanal ligasyonunun yağ embolisine karşı önemli koruma sağladığı düşünülmektedir.